4 jaar geleden hielp ik een dame op leeftijd met het ‘verkoopklaar’ maken van haar woning.
Haar man was jaren geleden reeds overleden en ze woonde nu in haar eentje in deze ruime eengezinswoning. Echter werd het huis voor haar alleen te groot en het trappenlopen viel haar zwaar.
Dus besloot ze zich in te schrijven voor een levensloopbestendig appartement. Uiteraard zou ze daar veel minder ruimte hebben, dus veel van haar meubels en spullen konden niet mee verhuizen. Alles moest uitgezocht worden. En wat overbodig was, moest afgevoerd worden.

Samen opruimen.
Ze was aan dit grote project begonnen samen met haar dochter. Dit leidde echter al heel snel tot spanningen. De dochter was heel rigoureus en van haar kon ‘alles’ wel weg. Het ging mevrouw veel te snel en ze werd er heel nerveus van. Ze wilde de relatie met haar dochter niet op het spel zetten. Dus schakelde ze mijn hulp in. Toen ze mij belde zei ze: “Het is mijn huis, het zijn mijn spullen en mijn herinneringen. Ik wil zelf kunnen bepalen wat ermee gebeurd”.

Onpartijdige derde.
Als organizer ben ik de onpartijdige derde. Ik heb er geen belang bij of iets blijft of weg mag. Uiteraard zorg ik wel voor de benodigde structuur en rust, zodat klanten zelf de beslissingen kunnen nemen. Door het stellen van de juiste vragen, gaan klanten vaak anders naar hun spullen kijken. Het proces van opruimen zorgt ervoor dat je ook kijkt naar je gedrag, je gevoelens en je denkpatronen.

Comfortabel en veilig.
We hebben samen kamer voor kamer de spullen uitgezocht. In elke ruimte zette ik een tafeltje en stoel voor haar neer, want ze kon niet lang staan. Over alles wat ik op de tafel zette, nam zij een beslissing. Na elke sessie voerde ik de spullen af naar de kringloop of de vuilstort, want autorijden deed ze niet meer.

Opluchting.
Aan het einde van het traject gaf ze aan zo opgelucht te zijn. Aangemoedigd door mijn vragen en uitleg had ze zelf alle beslissingen kunnen nemen. Ze was anders gaan kijken. Van veel items bleek ze best afscheid te kunnen nemen. Haar kleding en administratie had ze tussendoor zelfstandig uitgezocht. En nu was haar huis helemaal verkoopklaar. Wanneer ze zou gaan verhuizen, hoefden alleen nog maar de overbodige te grote meubels worden afgevoerd. En de huidige inboedel? Die kon zo mee naar het nieuwe adres.